Ogólnie z uprawą mirtu nie mam problemu, trzeba tylko pamiętać żeby często podlewać, ponieważ potrzebuje dużo wody. Jak ma za sucho to masowo gubi te malutkie listeczki i strasznie przy tym śmieci :)
wtorek, 15 grudnia 2015
Mirt
Ogólnie z uprawą mirtu nie mam problemu, trzeba tylko pamiętać żeby często podlewać, ponieważ potrzebuje dużo wody. Jak ma za sucho to masowo gubi te malutkie listeczki i strasznie przy tym śmieci :)
niedziela, 13 grudnia 2015
Czym zastąpić cukier, czyli naturalne słodziki
Zacznę od tego, że stewia z nasion to kompletna porażka ... nikomu nie życzę tej męczarni :)
a to co wyrośnie (o ile wykiełkuje, bo z tym też jest niezła zabawa) ... wiec to co wyrośnie z tego nasionka jest takie nędzne, że lepiej iść do sklepu i kupić gotową sadzonkę :)
A lippia w ogródku to już w ogóle rośnie jak chwast, każda gałązka puszcza korzonki i wystarczy tydzień nieuwagi żeby się okazało, że te gałązki z korzonkami są już w innych kwiatkach .... rośnie masakrycznie szybko! i na wszystkie strony !!
Próbowałam ją podwiązywać, ale ona woli się płożyć po gruncie i wszędzie te korzoneczki wtykać.
Reasumując lippia ukorzenia się sama, nawet nic nie trzeba robić.
Stewia ukorzenia się ładnie z gałązek wsadzonych do wody:)
Zimowanie stewi jak i lipii to dopiero katastrofa!!!
Nie pomaga trzymanie w chłodnym miejscu i ograniczenie podlewania.... nie pomaga trzymanie na parapecie okiennym z dużą ilością słońca i podlewaniem .....
Obie roślinki sypią się tak jakby brały udział w wyścigu "kto pierwszy wyłysieje"
W smaku stewia jest słodka, ale ma goryczkę, w przypadku lipii jest tak słodko, że aż mdli i nie czuć goryczki :)
czwartek, 10 grudnia 2015
Sok z ALOESU
Jak wybrać aloes na sok?
Liście aloesu powinny być starsze niż dwuletnie, ale młodsze niż pięcioletnie. Dlatego musimy wiedzieć w jakim wieku jest roślina. Ogrodnicy zalecają by kupować rośliny o wysokości ok. 30 cm, wtedy dolne liście będą już się nadawały do wykorzystania. Sprawdzajmy czy roślina ma boczne pędy. Jeśli tak - to wiadomo, że żyje już ponad rok. Najlepszym surowcem jest gatunek Aloe vera.
Jeśli mamy zamiar wykorzystać liście na sok rośliny z której je obcinamy nie podlewamy przez dwa tygodnie. Liście ucinamy ostrym nożem tuż u nasady i wkładamy do lodówki na 24 godziny. Schłodzenie wzmaga aktywność składników aloesu.
Przepisy na sok z aloesu:
Aloes z cytrusami
Pęk liści aloesu (mniej więcej taki, żeby móc objąć go dwiema dłońmi) wkładamy na dobę do lodówki. Po wyjęciu obcinamy brzegi z kolcami i wydrążamy miąższ. Wrzucamy do szerokiego dzbana i dodajemy 1/2 litra soku z cytrusów (pomarańczowy, grejpfrutowy, cytrynowy) i miksujemy. Tak otrzymany, zawiesisty sok można przetrzeć przez sitko, a następnie przelać do butelki z ciemnego szkła i umieścić w lodówce. Sok można przechowywać przez tydzień.
Sok z aloesu z miodem
Obcinamy liście z całej rośliny, przemrażamy w lodówce. Potem całe liście kroimy i miksujemy lub wkładamy do sokowirówki. Sok miksowany przecieramy przez sito. Do soku dodajemy łyżkę miodu i mieszamy. Przelewamy do butelki z ciemnego szkła. Przechowujemy w lodówce. Sok z aloesu należy zażywać 2-3 razy dziennie po łyżeczce, sam lub rozmieszany z sokiem, np. cytrusowym.
Sok z aloesu poleca się osobom cierpiącym na:
- osłabienie, brak odporności, niedobór witamin i minerałów - dostarcza łatwo przyswajalne witaminy i minerały, wzmacnia układ odpornościowy pobudzając produkcję limfocytów i zwiększając fagocytozę, dodaje sił
- choroby układu trawiennego, zaparcia, biegunki, zapalenia jamy ustnej, jelit, wrzody żołądka - reguluje wydzielanie kwasu solnego i pepsyny, normalizuje pH żołądka na poziomie 5 - 5,5; niszczy drobnoustroje wywołujące stany zapalne, polepsza trawienie, oczyszcza jelita
- infekcje skóry, grzybice, drożdżyce, egzemy, czyraki, trudno gojące się rany, oparzenia, odmrożenia - niszczy bakterie i chorobotwórcze grzyby, pobudza przyrost komórkowy, zmniejsza ból i obrzęki, hamuje krwawienie i znacznie przyspiesza proces gojenia. Przyjmowany wewnętrznie, oczyszcza krew i cały organizm z zatruwających go grzybów i drożdży
- Problemy z wysuszoną i wrażliwą skórą - wchłania się 4 razy szybciej niż woda, posiada substancje utrzymujące poziom nawilżenia przez bardzo długi czas (jak w naturalnym, suchym i gorącym klimacie pustyni). Dodatkowo poprawia ukrwienie skóry, wzmacnia naczynia krwionośne i zapobiega ich pękaniu, a także służy jako naturalny, antybakteryjny dezodorant
- niektóre choroby alergiczne: nieżyt nosa (łagodzi stany zapalne i obrzęk śluzówki), biegunka - (hamuje biegunki), egzema atopowa (odżywia skórę, znakomicie ja nawilża, zapobiega groźnym infekcjom i leczy już istniejące, łagodzi uczucie świądu i usuwa stany zapalne)
- cukrzycę - obniża poziom cukru we krwi
- miażdżycę - rozszerza i oczyszcza naczynia krwionośne
Długotrwałe stosowanie lub przedawkowanie zagęszczonego soku z aloesu może doprowadzić do wystąpienia atonii jelita grubego oraz biegunki z nadmierną utratą wody i elektrolitów, głównie potasu.
Liście aloesu powinny być starsze niż dwuletnie, ale młodsze niż pięcioletnie. Dlatego musimy wiedzieć w jakim wieku jest roślina. Ogrodnicy zalecają by kupować rośliny o wysokości ok. 30 cm, wtedy dolne liście będą już się nadawały do wykorzystania. Sprawdzajmy czy roślina ma boczne pędy. Jeśli tak - to wiadomo, że żyje już ponad rok. Najlepszym surowcem jest gatunek Aloe vera.
Jeśli mamy zamiar wykorzystać liście na sok rośliny z której je obcinamy nie podlewamy przez dwa tygodnie. Liście ucinamy ostrym nożem tuż u nasady i wkładamy do lodówki na 24 godziny. Schłodzenie wzmaga aktywność składników aloesu.
Przepisy na sok z aloesu:
Aloes z cytrusami
Pęk liści aloesu (mniej więcej taki, żeby móc objąć go dwiema dłońmi) wkładamy na dobę do lodówki. Po wyjęciu obcinamy brzegi z kolcami i wydrążamy miąższ. Wrzucamy do szerokiego dzbana i dodajemy 1/2 litra soku z cytrusów (pomarańczowy, grejpfrutowy, cytrynowy) i miksujemy. Tak otrzymany, zawiesisty sok można przetrzeć przez sitko, a następnie przelać do butelki z ciemnego szkła i umieścić w lodówce. Sok można przechowywać przez tydzień.
Sok z aloesu z miodem
Obcinamy liście z całej rośliny, przemrażamy w lodówce. Potem całe liście kroimy i miksujemy lub wkładamy do sokowirówki. Sok miksowany przecieramy przez sito. Do soku dodajemy łyżkę miodu i mieszamy. Przelewamy do butelki z ciemnego szkła. Przechowujemy w lodówce. Sok z aloesu należy zażywać 2-3 razy dziennie po łyżeczce, sam lub rozmieszany z sokiem, np. cytrusowym.
Sok z aloesu poleca się osobom cierpiącym na:
- osłabienie, brak odporności, niedobór witamin i minerałów - dostarcza łatwo przyswajalne witaminy i minerały, wzmacnia układ odpornościowy pobudzając produkcję limfocytów i zwiększając fagocytozę, dodaje sił
- choroby układu trawiennego, zaparcia, biegunki, zapalenia jamy ustnej, jelit, wrzody żołądka - reguluje wydzielanie kwasu solnego i pepsyny, normalizuje pH żołądka na poziomie 5 - 5,5; niszczy drobnoustroje wywołujące stany zapalne, polepsza trawienie, oczyszcza jelita
- infekcje skóry, grzybice, drożdżyce, egzemy, czyraki, trudno gojące się rany, oparzenia, odmrożenia - niszczy bakterie i chorobotwórcze grzyby, pobudza przyrost komórkowy, zmniejsza ból i obrzęki, hamuje krwawienie i znacznie przyspiesza proces gojenia. Przyjmowany wewnętrznie, oczyszcza krew i cały organizm z zatruwających go grzybów i drożdży
- Problemy z wysuszoną i wrażliwą skórą - wchłania się 4 razy szybciej niż woda, posiada substancje utrzymujące poziom nawilżenia przez bardzo długi czas (jak w naturalnym, suchym i gorącym klimacie pustyni). Dodatkowo poprawia ukrwienie skóry, wzmacnia naczynia krwionośne i zapobiega ich pękaniu, a także służy jako naturalny, antybakteryjny dezodorant
- niektóre choroby alergiczne: nieżyt nosa (łagodzi stany zapalne i obrzęk śluzówki), biegunka - (hamuje biegunki), egzema atopowa (odżywia skórę, znakomicie ja nawilża, zapobiega groźnym infekcjom i leczy już istniejące, łagodzi uczucie świądu i usuwa stany zapalne)
- cukrzycę - obniża poziom cukru we krwi
- miażdżycę - rozszerza i oczyszcza naczynia krwionośne
Długotrwałe stosowanie lub przedawkowanie zagęszczonego soku z aloesu może doprowadzić do wystąpienia atonii jelita grubego oraz biegunki z nadmierną utratą wody i elektrolitów, głównie potasu.
Subskrybuj:
Posty (Atom)